selamlar;
ben bir üniversite öğrencisiyim, ve islamı yaşamakta güçlük çekiyorum.
Ülkemiz öyle bir hale gelmiş ki müslümana kötü gözle bakılıyor neredeyse,öyle ki kendi ev arkadaşımlardan bile gizli namaz kılıyorum neredeyse, onlarda dinsiz insanlar değiller,ramazanda oruç tutar cumalara giderler ama ,ben kendimi onların yanında utanıyor hissediyorum.
Toplulumuzun baskısı gibi bir şey bu, size de oluyormu?
Aile içinde oldukça rahatız çünkü dini bütün bir ailem var. Dini bütün derken ,aklınıza cemaatler vb. gelmesin.hacı dedelerim ve tüm bireylerinin 5 vakit namaz kıldığı , kuran okumasını bildiği bir aile düşünün.
Bu aile içerisinden çıktıktan sonra , kendim gibi yaşayamamaya başladım. Sanki müslümanlık utanılacak bir şey gibi , öyle anlar oluyorki, arkadaşlarımla bir yere gitmek istemiyorum, mesela namaz vaktine denk geliyorsa, bir yerde çay içerken vb. ben bir şu karşıdaki camiye uğrayıp geleyim diyemiyorum nedense,
ortamda bayan arkadaşlar varsa, hepten diyemiyorum. Aslında benim hakkımda düşünecekleri tek şeyden korkuyorum. Bak bu da cemaatçi çıktı, bu da yobaz. derler gibime geliyor.Ne yazıkki ülkemizde dini çarpıtanlar yarım metre sakalla, şalvarla sarıkla gezenler çoğaldıkça böyle düşünenler artacak, dini şekil olarak görenler bizleri bu hale getirdi diye düşünüyorum.
Nasıl açıklayayım sizce, arkadaşlarıma , bak ben namaz kılarım ,kuran okurum, ama sizin düşündüğünüz gibi yobaz değilim fikirlere saygım var diye.
Ev arkadaşlarımla bu konuda bir sorunum yok. Ama dışarıda olan çok yakın tanımadığım kişilerin yanında islami yüzümü gösteremiyorum.Bazı arkadaşlarım var benim gibi olan, onların çoğuda benimle aynı durumda. Bazıları daha rahat davranıyor.Sizce nasıl rahat hareket edebilirim.
Teşekkür ederim