çok çaresizim, lütfen akil verin

daha cevap gelir mi bilmiyorum ama çok çaresizim ben. 22 yasindayim. sevdigim erkek bana dokundu, hiç düsünmezdim bunu, ben kalakaldim, yapma diyordum ama çekilemedim, itemedim onu, çaresiz bir sekilde kalakaldim, güç yoktu vucudumda. ve bende bekaret kalmadi, çok agladim, ölümü bile düsündüm ama hep odamda ki Kabe resmi tuttu beni. aileme, hiç kimseye açmadim bu durumu, ailemde çok sorunlar var ve bununla sikmak istemiyorum, zaten olacaklar çok kötü olur söylersem, babamin hapse girmesini istemem. bu bana evleniriz diyor, ben daha okuyorum, evlilik imkansiz olur simdi, zaten ailem istemiyor üniversite bitmeden. onu seviyorum, hep ilerde esim olmasini istedigim erkekti, ama ben istemeden dokundu bana. bundan saygili bir es olurmu? çocuklarima ne egitimi verecek? olmaz bence. inançlarimi çignedi, hala istiyor benimle olmak, ben hayir diyince de beni sevsen yaparsin diyor. onu birakamiyorum ama. çünkü kendimi çok pis hissediyorum, her aksam güsül abdesti aliyorum, artik kimse istemez beni diyorum. bekaret çok önemli benim için, ama kaybettim bunu, zevk falan da almadim, zarimi de diktirmem, kandirmam evlenecegim erkegi, tek o isterse, ona saygi olarak diktiririm, birakirsa da cani sagolsun, aileme söylersede cezami çekerim. bir sürü müslüman kizi herseyi yapiyor, dolu istanbul'da ki kizlarda doyduklarim (tip okuyorum ben ve jinekoloji de staj görüyorum, çok genç kiz bahsediyor bunlardan) arkadan bile yaptiriyorlarmis ya ama zarlari duruyor, evlendiklerinde tertemiz görülecekler. ben ne olucam? ne zevk aldim, ne istedim, ama evlendigimde o ilk gece'de kanama olmayacak. beni kim alir? kim inanir? :'( :'( siz erkeklere soruyorum. bir kiz bunlari anlatsa açikca, es olarak alirmisiniz?

Konular