ZehirliOk Forum

[color=green][b]Süleyman bin Ceza hazretleri buyuruyor ki: Müslümanların mümin kardeşlerini sevmesi sevindirmesi lazımdır. Zira Peygamberimiz buyurdu ki: “Bir kimse, bir mümin kardeşini sevindirirse, Hak teala o kimsenin kalbini kıyamet gününde ferahlandırır”, “Bir kimse, bir masum çocuğu sevindirirse, Hak teala o kimsenin şirkten başka geçmiş günahlarını af eder”, “Her kim dünyada bir mümin kardeşinin işini görürse, Hak teala, o kimsenin yetmiş işine kolaylık ihsan buyurur. O yetmiş işin on tanesi dünyada, altmış tanesi kıyamet günündedir. Bir kimse, bir mümin kardeşinin aybını kapatırsa, Allah ü teala o kimsenin bütün ayıplarını kıyamet günü kapatır!”

Buyuruldu ki: Sevmede maksadın hasıl olabilmesi için, neyin sevileceğini, neyin sevilmeyeceğini bilmek gerekir.

Resul aleyhisselam buyurdu ki: “Ümmetim üç şeyi sever, fakat o üç şey onların değildir: 1- Vücuddaki canı sevmek, 2- Malı sevmek, 3- Dünyayı sevmek.”, “Dünyayı sevmek, bütün hataların başlangıç noktasıdır.”

Dünya nedir? Küfre sebep olan şeyler, haramlar, mekruhlar, dünya demektir. Mubahlar, ahkam-ı İslamiyeye uymağa mani olunca, dünya olurlar. Muhabbet, sevmek, hep beraber olmayı istemek, beraber olmaktan zevk, lezzet duymak demektir. İnsan sevdiğini hiç unutmaz.
Küfrü, haramları, mekruhları sevmek, beğenmek küfür olur. Farzları, sünnetleri, beğenmemek de küfür olur, dünya olur. Allah adamları, sanatını ticaretini yapar. Fakat, bu işler kalbine sirayet etmez, bulaşmaz. Kalbin temiz olması, dünya dediğimiz şeyleri sevmekten, hatırlamaktan kurtulması demektir. Kalb hastalığının ilacı, İslamiyet’e uymak ve Allah ü tealayı çok zikir etmek, yani ismini ve sıfatlarını hatırlamak, kalbe yerleştirmektir. Helal yoldan gelen ve zekatı verilen şeyler ve israf edilmeyen mubahlar dünya sayılmaz.

Dinin emrettiği yerlerde harcamak, sıkıntıda olan kimseleri rahatlatmak için kazanılan paralar da dünyalıktan sayılmaz. Çünkü darda olan kimseyi sıkıntıdan kurtarmak büyük sevaptır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: “Duasının kabul olmasını ve kederinin giderilmesini isteyen, darda kalanı feraha kavuştursun!”

Mehmet Oruç[/b][/color]