Gençlerimizi kurtarmak için sizce nasıl davranmalıyız?
Benim yaşım henüz 23 üniversite öğrencisiyim ve henüz evlenmedim bir sözlüm var rabbim sonumuzu hayır etsin inşallah ama şimdiki gençliğe baktığımda bu yaşadığımız zaman ve mekanda evlendikten sonra nasıl hayırlı evlat yetiştiririm diye düşünüyorum zaman zaman...
Benim sizlere danışmak istediğim konu şu;
Çevreme baktığımda bir çok genci uzun ve garip saçlarıyla, kulağında küpesiyle yada piercing denilen o garip şeylerle, altında düşük bel pantolonuyla, ayağında arkadaşından görerek özenipte aldığı belli olan marka ayakkabılarıyla küçük yaşta ellerinde son model cep telefonlarıyla kulağında ipod'larıyla sokakta gezerken vs görüyorum
Anne babalar acaba çocuklarımı mahrum bırakmayayım düşüncesindeyken bilmeden onları bu yanlış yola daha da mı itiyorlar?
Alınan cep telefonları, Bilgisayarlar vs. yanlış amaçlarda kullanıldığında bunun vebali ne olacak?
Çünkü siz onlara yanlışı doğruyu helali haramı nekadar da öğretseniz yine de arkadaş çevresine uyup yanlışlara yönelebiliyorlar ne yazıkki...
Üzüm üzüme baka baka kararır misali sokakta gördüğüm gençlerin çoğu konuşma üslubundan giyim tarzına kadar neredeyse birbirinin aynı modeli çiziyor
Acaba biz mi toplum olarak gençlerimize yeteri kadar doğruyu göstermiyoruz ?
Kıyafetinden, Konuşma üslubuna insanlara yaklaşımına kadar hep birbirlerini örnek alıyorlar
Asilik, başıboş özgürce hiçbir kısıtlama altında kalmadan her istediğini yapabilmek özentisi, sadece nefislerinin arzularını düşünerek bu dünyayı yaşamak onlara neden daha cazip geliyor?...
Bir genç düşünün ailesi nekadar doğru yolu gösterip, öğüt verip ona tavsiyelerde bulunsa dahi yine de arkadaş çeçvresinin, dinlediği müziklerin, okuduklarının, izlediklerinin etkisi altında kalarak yanlışlara yöneliyor
Bir genç düşününki Namazını uzaattığı tırnaklarıyla, Uzun saçlarıyla, Düşük bel pantolonuyla kılıyor yani Allah'ın huzuruna çıkarken bile böyle olmak ona göre normal sayılıyor
Gençlerimizi küçükken kur'an kurslarına gönderen anne babaları onları oraya göndermekle üzerlerine düşeni yapmış mı oluyorlar acaba?
Kur'an okuyup da anlayamamak ne acıdır... Namaz kılıp da hidayet yoluna yönelmemek ne acıdır...
Günümüzde bakıyorum da gençler Allaha ibadette bile samimi duygularla değil yine kendi çıkar ve menfaatleri doğrultusunda ibadet ediyorlar peki NEDEN?
Yalnızca erkeklere değil sözüm genç kızlara da tabi...
Başını kapatan bazı genç kızlarımız sokakta aile zoruyla kapandığını nasıl da belli ediyor hal ve hareketleriyle... sanki o baş örtüsü ben buraya ait değilim diyor sanki kafasında... Başını örtmüş ama tesettürün manasını kavrayamamış zamane kızlarımız...
Biz büyükler onlara yeterince iyi örnek olamıyormuyuz acaba?
yada onlara karşı nasıl bir yaklaşım sergilemeliyiz?
---------------------------------------------------------------------------
Ben kendi ailemden biliyorum babam bize hep doğruyu iyiyi güzeli ögütlerken baskı kurmadan arkadaş gibi yaklaştı benim de kardeşleriminde ihtiyaçlarını gücünün yettiğince karşıladı o yüzden Anne ve Babamdan Rabbim razı olsun ama kardeşime baktığımda bazen babamın bu iyiniyetli yaklaşımını istismar ettiğini düşünüyorum sırf o değil tabi onun gibi birçok genci bu vaziyette görüyorum ve çok üzülüyorum
Çocuğumuzu herşeyden mahrum bırakıp yasaklar koyarak onu günahtan koruyamayız elbette bu yasaklar ona daha aczip gelecektir ama onlara yasaklar koymadan hatalarını gördüğümüzde uyararak onlara güzel olanı öğütleyerek üzerimize düşeni yapmaya çalışsak dahi birşey fark etmiyor çünkü günümüz gençliği bu yaklaşımı da istismar ediyor..
Peki sizce onlara nasıl yaklaşmalıyız?
Ben bir abi olarak kardeşlerime nasıl doğru yolu göstermeliyim?
Ynt: Gençlerimizi kurtarmak için sizce nasıl davranmalıyız?
selamn alyküm. Bu konuda size belki tavsiyede bulunamam ama ben de o ergenlik denen çetrefilli dönemimde bu tür insanlara özenip yoldan ayrılma noktasına kadar ulaşan gençlerden sadece biriydim. Allah'ıma çok şükür fazla zarar görmeden doğru yolu buldum. Bunda kesinlikle ailemin payı çok büyüktür..
lise hayatım çok berbat geçti. Babamın rahatsızlığı, ağabeyimin rahatsızlığı, maddi sıkıntılar derken ailem tamamen benden kopmuştu, ilgilenmiyorlardı (belki de ben öyle anladım bilmiyorum..) Büyük bir boşlukta ne yapacağını şaşırmış vaziyetteydim. Ben değişik bir ortama girdiğimde etrafımdakilere çabuk ayak uyduran biri değilim.. Liseye alışmak gerçekten çok zordu benim için. Bambaşka insanlar.. sizi aşağılayanlar daha neler neler.. 2 snem okuldan eve evden okula derken geçti.. lise3te yeni bir arkadaş edindim. Bu arkadaşımda farklı şeyler buluyordum.. eğlenceli bi hayatı vardı bana göre ama o hep mutsuzdu.. Beraber okuldan kaçar internet cafelerde takılırdık.. Chat falan işte çok eğlenirdik(!).. Bu sırada ailemden tamamen kopmuştum. sadece o arkadaşımın yanında mutlu olabliliyordum. Ailem bana katlanılmaz geliyordu artık.
sonra bi arkadaş daha katıldı bize 3lü olduk.. okuldan kaçmalar sıklaştı. bazen eve gece 11de gittiğimi biliyorum. annemi gözü yaşlı görürdüm ama kalbim o kdar taşlaşmıştı ki ona acımıyordum bile. Hep onları suçlar vaziyetteydim.
Bir süre sonra kendimi sorgulamaya başladım.. neden? neden yapıyordum bunları??
Üstelik huzurlu da değildim.. O eski huzurum yoktu.. sürekli vicdan muhasebesi... ama hep yenik düşen taraf bendim..
2 sene bunlarla ceblleştim durdum.. Ailem bana nasıl davranmaları gerktiğini şaşırmıştı..
2 sne içinde bir çok tecrübe yaşadım. Ama keşke olmasaydı demiyorum.. İnsanlar her yaşanmışlıktan bir ders almalı. hata olduğunu farkettiyse tekrarlamamalı. Ben bu yaşadıklarım sayesinde hayatı öğrendim. nasıl davranmam gerektiğini, insanları, kimlerden uzak durmam gerektiğini.. birçok şey.. bunları yaşamadan öğrenemez miydim? bence öğrenemezdim. derler ya bir musibet bin nasihattan iyidir diye. İnsan hatasının bedelini ödemeden bir şeyleri anlayamıyor malesef..
Bu durumda olan gençlerin düzelmelerinde aileler büyük rol oynuyor.. Bol bol dua etsinler çocukları için. en önemlisi de onlara sevgilerini en iyi şekilde versinler. ASLA başıboş bırakmasınlar.. Arkadaş olsunlar ne biliyim işte kendilerini evlatlarının listesinde zirveye yerleştirsinler..
Allah kimseyi doğru yoldan ayırmasın..
18.10.2008 - vvhitenight