Zaman geçiyordu işte..ben farkında olmadan senin gidişinin üzerinden kaç gün geçti diye sorgulamadan geçiyordu..günler asırlaşıyordu içimde..takvimlerim kalabalıklaşıyordu sana harcanan her nefeste..sen gitmiştin..mevsimini sorgulamamıştım gidişinin..üşüdüğümü biliyordum yalnızca..üşüyordum günler boyu..mavi gözlerine yazdığım her mısrada üşüyordum..sana düşlerde şiirler gönderiyordum beni hatırlatan hatırlar belki diyordum bir kelimeden beni..unutmaz belki diyordum unutmaya çalışırken seni..zaman geçiyordu sana gözümde yaşlar büyütüyordum..yüreğimde yaslar mısralarımda ağıtlar rüyalarımda kabuslar büyütüyordum..sana büyüttüğüm her şey bir ızdıraba dönüşüyordu gecelerimde..bir ızdırap ki nefeslerime kilit vuran..düşüyordum ansızın yere sen aklıma gelince..gitti diyordum sessizce..duyurmuyordum gölgeme bile..sonra vakitler geçti ve zaman bir ilaç gibi yaralarımın üzerine sürülmeye başladı..gözümde büyüttüğüm yaşları kurutmaya başladı..zaman ümitsiz gecelerime birkaç düş bıraktı..yeni, büyük ve umut dolu birkaç düş bıraktı…ilk defa yıllar sonra kıpırdandı içimdeki çiçek.kıpardandı ve bir şiir yazdı senden öteye..sana gözümden vedalar bıraktım…