[b][color=blue]merhaba hocam ben lise 2 öğrencisiyim inanın kafayı yiyecem okulu bırakmak istiyorum derslerim çok iyi ama okumak istemiyorum ama annemin benim hakkkında bir sürü hayalleri var benim kızım üniversiteye gidecek falan ama ben okumak istemiyorum bunu ona nasıl anlatmalıyım canım çok sıkılıyor herkese benim kızım okuyacak diyor başka birşey demiyor denedim birkaç kere okumayacağımı söyledim bir daha bu kelimeyi duymayacağım diyor başka birşey demiyor şekerini yükseltiyormuşum kalpten gidecekmiş offf hocam şimdi ben ne yapmalıyım çok zor bir durumdayım
Merhaba,
Öncelikle lise 2 desiniz. Üniversiteye daha 2 yılınız var. Eğer kazanabilirseniz tabi... Yüzde 30 ihtimalle kazanabilirsiniz -zira çoğuinluk kazanamayacak, kontenjan yetersiz- ve onu da ancak iki yıl sonra... Şimdi bu sizin yaptığınıza ne derler: dereyi görmeden paçayı sıvamak... Kendi kendine gelin güvey olmak... Durun bakalım. Siz o kadar yaşayacağınızdan emin misiniz de şimdiden okuyacağım okumayacağım tartışmasına giriyorsunuz... hele dersleriniz süper olsa ne yazar, kazanacağınızdan da emin olamazsınız.
-Bir kere, şu anda okumayı düşünmüyor olabilirsiniz, tamam. İki yıl sonra şartlar ve kararlarınız çok değişebilir. Veya annenizin kararları değişebilir veya size bırakır veya karşınıza kader başka bir fırsat çıkarır.
-Anneniz sizin hayata tutunmanızı istiyor. Bu zamanda özellikle kızlar meslek sahibi olmazlarsa hayatları çok zor. Zira erkekler artık eskisi kadar sorumlu değil. İyi bir eş bulacağınızın garantisi yok ve ölüme kadar yalnız yaşamayı istemezsiniz. Kadınlar da gerektiğinde başlarının çaresine bakmayı öğrenmek zorunda.
Anneniz zerre kadar kötülüğünüzü düşünmez. Okumamak hakkınız ve tek başarı yolu da okumak değil. Siz zaten başka bir yolla meslek edinebileceğinizi ispatlayabilirseniz ailenizin endişesi kalkar. Bir ömür annenizin ocağında ekmek elden su gölden hazır yiyeceğinizi sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Öğrencilik bittiği anda değil insanların parasıyla yaşamak, artık sizden yardım bekleyenler ortaya çıkacaktır. hem de siz başkasına muhtaç yaşamaktan utanmaya başlayacaksınız.
Şu halde, bu konuyu bugün sorun etmeyin. Okumanızın sebebi ders notlarınızın yüksek olması değil. Derslerinizin çok iyi olmasının değeri yok. Binlerce lise birincisi üniversite bile kazanamıyor. Önemli olan yetenekleriniz, bilgileriniz, çalışkanlığınız, sorumluluk beceriniz, insanları idare edebilmeniz, görevlerinizi yerine getirebilmeniz, sanatsal beceriler geliştirebilmeniz ve meslek sahibi olabilmenizdir. Dersleriniz sadece buna vesile olabilirse anlamlıdır. Yoksa ders notları yenilmez, içilmez.
Bence muhterem annenizle bu konuları tartışmayın. Elimden geleni yapacağım anneciğim deyin en azından ve inadına istiyorsanız yine de bildiğinizi hedefleyin. Sizin varlığınız önemlidir. Anlıyorum, ben kendi irademle geleceğimi kararlaştırırım, bana karar dayatamazsınız demek istiyorsunuz annenize bu tavrınızla.
Siz annenize peki anne, elimden geleni yaparim derseniz hiç bir şey kaybetmezsiniz. Anneniz sizi daha çok sever. Kalbi rahatlar, ömrü uzar, sizi daha çok destekler ve o evde sizin de huzurunuz artar. böylece madem liseyi okuyorsunuz bir yandan iki yillık huzur kazanirsiniz.
Diğer yandan sinava girersiniz de, tüm çabanıza rağmen kazanamazsınız. Kazanamayınca sizi zorla okutamazlar ya. Kazanamadım dersiniz olur biter. İsterseniz kazanmamak sizin elinizde. Ama kazanmak tüm cabanıza rağmen elinizde olmayabilir.
Bu tartıştığınız konu çok küçük bir konudur. Hayat çok önemlidir. Hayat hızla akıyor ve eğer şimdiden hayata tutunma ve meslek sahibi olma planları yapmazsanız, gün gelir sokaklarda ezilirsiniz. İnsanlar zayıflığnığınızı kötüye kullanabilirler. Şu anda aile koruması altında olduğunuz için sosyal hayatın acımasızlığını fark etmiyorsunuz. Yabancılar bunu bildikleri için sabahlara kadar ölümüne çalışıyorlar. Kader sizi sarsmadan, başınıza bir acı yaşatmadan siz sorumluluklarınızı bilmeli, içinizdeki o engin potansiyeli açığa çıkarmalısınız.
Ne denli önemli, başarılı, zeki, yetenekli, çalışkan bir insan olduğunuzu dosta düşmana ispatlamalısınız.
Başarınızı ve esenliklerinizi diliyorum.
Muhammed Bozdağ
[url]www.yetenek.com[/url][/color][/b]